به گزارش سایت نهضت اجتماعی جوانان، در این گزارش یکی از جوانان اهالی یک محله‌های آسیب دیده روایتی را از روند آلودگی و سپس چگونگی پاکسازی آن به قرار زیر بیان می‌کند؛
یکی از دغدغه‌های جدی خانواده‌ها محزون ماندن محل زندگیشان از انواع آسیب‌ها است؛ اما در مواجه با محله‌های آسیب‌پذیر چه باید کرد؟
بدترین راه ممکن در این باره تطبیق خود با شرایط موجود آن محله آسیب‌پذیر است، راهی که باعث اعتیاد من و خیلی از اهالی محل شد.
در گذر زمان محله ما به یکی از آسیب پذیرترین منطقه شهر تبدیل شد و اعتیاد، ناامنی و کثیفی کوچه‌ها و خیابان‌ها تنها گوشه‌ای از مشکلاتی بود که با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کردیم.
چندسال بعد یک روحانی به نام حاج حسین یحیایی قدم در راه جدیدی در راستای رفع آسیب‌های متعدد محله گذاشت. وی با امیدآفرینی برای هم محله‌ای‌ها باعث شد خودمان عامل تغییر نارضایی هایمان باشیم که هر روز از آن گله مند بودیم و به این ترتیب مردم برای تغییر وارد میدان شدند و با شناسایی آسیب‌ها و حل آن‌ها به مطلوب کردن شرایط نزدیک می‌شدند.
پاکسازی محل اولین گام این هدف بود که افراد محله اقدام جمع‌آوری زباله‌های بود که با همکاری هم محله نظافت شد و سپس با مراجعه به اداره پسماند، مسئولیت مدیریت تداوم این پاکیزگی به آن‌ها سپرده شد.
مورد دوم استفاده بهینه از فضاهای خالی محله بود و در این خصوص مردم از شهرداری خواستند به سازماندهی فضای سبز اقدام کنند و خود اهالی نیز با فعالیت‌هایی مانند گزارش خرابی وسایل و کاشت گل و گیاه و کمک به پاکبانان جهت پیشرفت سریع‌تر محله گام برداشتند.
بعد از بهبود وضعیت بهداشت محیطی مهم‌ترین گام رسیدگی به شرایط اجتماعی، امنیتی و اقتصادی بود که با تلاش‌های هم محله‌ای‌ها و من، تعداد زیادی از افرادی که شرایط یکسانی داشتند به زندگی سالم بازگشتند.
ساخت مرکز ترک اعتیاد به کمک خیرین، کمک به خانواده‌های نیازمند، تخریب مکان‌های تجمع معتادان با حکم دادستانی تنها گوشه‌ای از اقدامات آن‌ها برای بهبود اوضاع بود.
اجتماع ما هر روز بزرگتر می‌شد و شیخ حسین کاری کرد تا کسانی که یک روزی عامل این آسیب‌ها بودند امروز برای بهبود شرایط محله خود راه حل ارائه بدند و دست به کار شوند.
